Jolanta Nowak-Węklar
*09.12.1940   †12.01.2016

Jakże inaczej można rozpocząć jak nie od słów płynących z serca, słów poezji. Wszak Ty droga Koleżanko tą poezją żyłaś.

"Śmierć nadaje piękno życiu. Tylko sztuczne kwiaty nie umierają". Takie właśnie piękno, taką autentyczność, o których wspomina autorka cytatu Małgorzata Musierowicz pozostawiłaś po Sobie. We wspomnieniach Twoich koleżanek i kolegów, Twoich wychowanków, a także po tych kilkudziesięciu moich spotkaniach z Tobą rysuje się obraz Ciebie jako osoby otwartej, pełnej entuzjazmu, witalności, zapału, osoby serdecznej, życzliwej, uśmiechniętej, która zawsze miała czas żeby zamienić choćby kilka słów, a zwykle było ich znacznie więcej. Taką będziemy Cię pamiętać.

Kiedy los rzucił Cię do Wągrowca, kiedy to podczas poszukiwania pracy przekroczyłaś mury Liceum Ogólnokształcącego stając przed monumentalnym lustrem w holu szkoły, wiedziałaś, że to jest miejsce, z którym chcesz związać kolejne lata swojego życia. A było ich 20. Przez 20 lat uczyłaś i wychowywałaś młodzież naszej szkoły. Ci, którym dane było przekraczać próg sali 116 i uczestniczyć w Twoich lekcjach do dziś wspominają je jako niesamowitą przygodę z literaturą, poezją, sztuką, podawaną często w sposób niekonwencjonalny. Zarażałaś ludzi swoją pasją ? pisaniem i jeśli nawet nie potrafili oni tworzyć tak jak Ty, to wielu z nich otworzyłaś oczy na piękno słowa. Wstyd mi się przyznać droga Koleżanko, ale pierwsze Twoje wiersze przeczytałem wczoraj ? obiecuję, nie będą to ostatnie. Uczyłaś młodych ludzi również odpowiedzialności. Twoje zaangażowanie było wielokrotnie doceniane czego dowodem są liczne odznaczenia, nagrody czy wyróżnienia.

Po przejściu na emeryturę nie ograniczałaś się tylko do pracy pisarskiej, jako radna miejska zaangażowałaś się w pracę na rzecz lokalnej społeczności. Pomagałaś ludziom. Współpracowałaś z miejscową prasą ? dziennikarstwo było kolejną Twoją pasją.

Droga Koleżanko, Dyrekcja i Grono Pedagogiczne (wśród którego są zarówno Twoje koleżanki i koledzy jak i Twoi uczniowie), pracownicy niepedagogiczni i cała społeczność uczniowska I Liceum Ogólnokształcącego w Wągrowcu składa Ci hołd. Mówimy do zobaczenia z nadzieją, że, jak to napisał przepięknie Rafał Wojaczek, "śmierć jest przecinkiem w zdaniu Twojego życia" - przed przecinkiem "życie, po przecinku" - życie, bo przecież nie ma końca życia ani początku śmierci, śmierć jest życiem. Do zobaczenia droga Jolu.

Rodzinie i najbliższym pragniemy złożyć szczere wyrazy współczucia.